Ρισπέν, Ζαν

(Richepin, Αλγερία 1849 – Παρίσι 1926). Γάλλος συγγραφέας. Έζησε περιπετειώδη ζωή και ασχολήθηκε με πολλά επαγγέλματα ώσπου να καταπιαστεί αποκλειστικά με τη λογοτεχνία (ναυτικός, χαμάλης, ηθοποιός κ.ά.). Αργότερα συνεργάστηκε με διάφορες εφημερίδες του Παρισιού και τράβηξε την προσοχή με την περιφρόνηση του για τις κοινωνικές συμβατικότητες. Η πρώτη ποιητική συλλογή του Τραγούδια των αλητών (1876) στοίχισε στο Ρ. μηνιαία φυλάκιση και μεγάλο πρόστιμο. Μεγάλη επιτυχία γνώρισαν τα επόμενα ποιήματα του, που τον ανάδειξαν σε ρομαντικό και περιπαθή ποιητή: Τα χάδια (1877), Η θάλασσα (1886), Οι παράδεισοί μου (1894) κ.ά. Έγραψε ακόμα πολυάριθμα μυθιστορήματα και δράματα, πολλά από τα οποία μεταφράστηκαν και στα ελληνικά: Η κόλλα (1881), Μιάρκα, το κορίτσι με την αρκούδα (1883), Το σκυλί-φύλακας (1889), Ο μάγος (1891), Με το μαχαίρι (1892), Ο ζητιάνος (1897), Η μάρτος (1898), Η βασίλισσα της Τύρου (1900), Ισπανικά παραμύθια (1901), Αριστουργηματικό έγκλημα, Τοπία και γωνιές του δρόμου κ.ά. Εκτός από αυτά έγραψε και ορισμένα θεατρικά, κυριότερα από τα οποία είναι τα: Νανά Σαχίμπ, Η τσιγγάνα, Δον Κιχώτης και μερικά ακόμα.